منصوریزدی زاده بیان کرد سال 1399سال شکوفایی تولید ریل توسط وزارت راه وشهرسازی بوده است  و بیش از 300کیلومتر ریل گذاری توسط کارخانه ذوب آهن اصفهان انجام پذیرفته است بااین وجود سال 1399 برای اقتصاد کشور و تولیدکنندگان از جمله صنعت فوالد سال بسیار سختی بود.

 

منصوریزدی زاده بیان کرد سال 1399سال شکوفایی تولید ریل توسط وزارت راه وشهرسازی بوده است  و بیش از 300کیلومتر ریل گذاری توسط کارخانه ذوب آهن اصفهان انجام پذیرفته است بااین وجوداین سال  برای اقتصاد کشور و تولیدکنندگان از جمله صنعت فولاد سال بسیار سختی بود.

 

بحران تامین مواداولیه در ذوب آهن اصفهان 

 

منصور یزدی زاده معتقد است که سال 99 ، سال شکوفایی تولید ریل در ذوب آهن بوده است. براساس آمار ارائه شده از سوی وزارت راه و شهرسازی، سال گذشته بیش از ۳00 کیلومتر ریل گذاری توسط ذوب آهن اصفهان صورت گرفت که رکوردی بی سابقه بوده است.

هدف گذاری وزارت راه و شهرسازی، سالانه هزار کیلومتر ریل گذاری در کشور است که قطعا ذوب آهن توانایی عملیاتی کردن این عدد را در راستای توسعه خطوط ریلی دارد. منصور یزدی زاده مدیرعامل ذوب آهن اصفهان در گفت وگو با اقتصادآنلاین ضمن تشریح عملکرد ذوب آهن در سال گذشته به برنامه های این شرکت برای امسال اشاره کرد که به شرح زیراست: 

 

عملکرد تولید و صادرات ذوب آهن را در سال گذشته چطور ارزیابی می کنید؟

 

سال 99 برای اقتصاد کشور و تولیدکنندگان از جمله صنعت فوالد سال بسیار سختی بود. کرونا یکی از بزرگ ترین عوامل تأثیرگذار در فعالیت ذوب آهن اصفهان در سال گذشته بود که با وجود مشکلات ناشی از شیوع آن و شرایط قرنطینه سعی را بر این گذاشتیم تا روند تولید را حفظ کنیم، که خوشبختانه این اتفاق محقق شد.

در بحث صادرات به دلیل محدودیت هایی که در واردات کشورهای دیگر به واسطه کرونا اتفاق افتاد و مرزها بسته شد، صادرات ذوب آهن نیز دچار مشکل شد اما در ماه های پایانی سال توانست هم نیاز ارزی خود را تامین کند هم بخشی از نیاز ارزی بانک مرکزی را در قالب اسکناس و حواله ارزی تامین کند. اما در حوزه تامین مواد اولیه، ذوب آهن به سختی توانست نیازهای خود را برطرف کند.

در واقع یکی از تأثیرات منفی کرونا در تامین مواد اولیه به خاطر محدودیت های داخلی و مشکلاتی بود که در معادن زغال سنگ کشور اتفاق افتاد و باعث شد سطح واردات زغال خارجی افزایش پیدا کند و به تبع باعث افزایش هزینه های ذوب آهن بشود، اما سعی شد این افزایش هزینه را در حوزه های دیگر جبران کنیم.

از نظر تولید محصوالت کیفی، سال بسیار سختی را پشت سر گذاشتیم. در بحث تولید محصوالت کیفی از جمله ریل که کالایی استراتژیک محسوب می شود، ذوب آهن توانست ریل را تولید و روانه بازار کند.

به عبارت دیگر، سال 99 ،سال شکوفایی تولید ریل در ذوب آهن بود. براساس آمار ارائه شده از سوی وزارت راه و شهرسازی، سال گذشته بیش از 300کیلومتر ریل گذاری توسط ذوب آهن اصفهان صورت گرفت که یک رکورد بی سابقه بود. سال گذشته ذوب آهن حدودا 50 هزار تن ریل تولید کرد که برای سال اول، رقم بسیار خوبی بود و اعتقاد داریم که این عدد باید 2 تا 3 برابر شود.

همچنین سیاست وزارت راه وشهرسازی این است که سالانه هزار کیلومتر ریل گذاری در کشور انجام دهد که قطعا ذوب آهن توانایی عملیاتی کردن این عدد را در راستای توسعه خطوط ریلی دارد. در مورد سایر محصوالت ریلی و صنعت ریل در سال 99 نیز شرایط خوبی داشتیم.

طراحی و ساخت زبانه سوزن ریل برای نخستین بار توسط ذوب آهن با مشارکت یکی از شرکت های زیرمجموعه وزارت راه و شهرسازی اتفاق افتاد که دستاورد بزرگی برای کشور و ذوب آهن بود. ورود ذوب آهن به تولید محصولات کیفی نوید بخش آینده ای روشن برای شرکت، سهامداران و پرسنل آن است.

ذوب آهن در بحث صادرات نیز با همراهی وزارت صنعت، معدن وتجارت توانست بخشی از عقب ماندگی ناشی از ویروس کرونا، شرایط قرنطینه و محدودیت های عرضه ای که در بورس ایجاد شده بود، را در اواخر سال گذشته جبران کند که امیدواریم این روند حمایتی وزارت صنعت، معدن و تجارت از شرکت های فوالدی برای صادرات در امسال نیز ادامه پیدا کند.

 

لطفا  برنامه های ذوب آهن در سال 1400 را بیان کنید :

 

یکی از اولویت های ذوب آهن درامسال، افزایش تولید پس از راه اندازی کوره بلند شماره یک است. کوره بلند ذوب آهن از دی ماه سال گذشته پس از پنچ  سال توقیف، وارد مدار تولید شد و وزارت صنعت، معدن و تجارت قول تامین مواد اولیه آن را به شرکت داد که در تلاش هستیم با پیگیری های مستمر آن قول را عملیاتی کنیم.

اگر امسال اتفاق خاصی پیش نیاید، در تلاش هستیم در حوزه چدن به تولید سه میلیون تن در سال برسیم. ارزش صادراتی ذوب آهن اصفهان با نرخ امروز حدود یک و نیم میلیارد دالر است و به دولت اعلام کرده ایم که توانایی صادرات تمام محصوالت در ذوب آهن وجود دارد.

با نرخ دلار روز، برای واردات مواد اولیه و قطعات، نیاز ارزی شرکت بالغ بر 325 میلیون دلار  است که با کسر این عدد و کم کردن نرخ ریل که جایگزین واردات شده، حدودا یک الی 1.1 میلیارد دلار توانایی صادرات محصوالت در ذوب آهن وجود دارد که می توانیم ارز آن را در قالب اسکناس یا حواله به بانک مرکزی بازگردانیم.

اما امروز، بزرگترین نگرانی تولیدکنندگان صنعتی در استان اصفهان، بحث آب است. متاسفانه بحران آب، امسال معضل اساسی صنایع است و نگرانی و دغدغه بزرگ تولیدکنندگان است که باید هرچه سریعتر مدیریت شود. ذوب آهن نیز تلاش می کند هر گونه همکاری در خصوص مصرف آب را کاملا رعایت کند و با کمیته های ذیربط استان و استانداری در ارتباط است تا این بحران، آسیب جدی به تولید استان و اقتصاد کشور وارد نکند.

دیگر چالش اساسی ذوب آهن، تامین مواد اولیه در حوزه سنگ آهن و سنگ دانه بندی است. امیدواریم سهمیه های برنامه ریزی شده در وزارت صنعت، معدن و تجارت، عملیاتی شود و با داشتن سهمیه ای مناسب مانند سایر تولیدکننده ها بخشی از آن نیاز ذوب آهن تامین شود.

 

 نظر شما در مورد عرضه سنگ آهن در بورس کالا چیست؟

 

 نه به عنوان مدیرعامل ذوب آهن بلکه به عنوان یک کارشناس فولادی موافق این موضوع هستم که کل زنجیره جهانی دیده شود.

زمانی که آقای صالح آبادی رئیس سازمان بورس بودند، به عنوان کارشناس در نشستی دعوت شدم و این موضوع در آن جلسه که حدودا  10 سال پیش بود، بررسی شد.

اگر قرار است نرخ مواد اولیه براساس قیمت های جهانی تعیین شود، باید تمام موارد را جهانی دید. ما با این موضوع مشکلی نداریم که سنگ آهن نسبتی از قیمت های جهانی باشد اما به شرط اینکه نرخ محصول نهایی، تعداد پرسنل، یارانه ای که به تمام واحدها داده می شود، نرخ تسهیلات بانکی و... نیز تابعی از استانداردهای جهانی باشد.

ذوب آهن، در شرایطی که کل زنجیره جهانی نیست، با مقیاس های جهانی کار می کند و جزء معدود شرکت های فولادی داخلی است که نرخ تمام شده اش به دلیل وارد کردن انرژی، بسیار بالا است و کمترین بهره را از انرژی یارانه ای می برد.

پس اگر برگردیم به سوال شما در رابطه با بحث عرضه سنگ آهن در بورس کالا ، این سوال مطرح می شود وقتی سنگ آهن در بورس عرضه می شود، چه کسانی آنرا می خرند؟

 

اگر قرار باشد واسطه بخرد و بعد به من تولیدکننده بفروشد این کار به طور قطع درست نیست چرا که فقط هزینه های تولید ذوب آهن را افزایش می دهد. ذوب آهن مصرف کننده سنگ آهن دانه بندی است و اگر این محصول در بورس کاال عرضه می شود، متقاضیان کنسانتره نباید آن را خریداری کنند.

واحدهای کنسانتره سازی باید سنگ آهن های با عیار زیر 50 درصد را خریداری کرده و به کنسانتره تبدیل کنند. اگر این موارد رعایت شود و خریداران مشخص باشند و یا اگر رقابتی صورت می گیرد بین واحدهای مصرف کننده کالا مانند ذوب آهن و میدهد و به عنوان واحدهایی که کوره بلند و مصرف سنگ آهن دانه بندی دارد باشد ، شرایط مطلوب خواهد بود.

این شرایط نامساوی زمانی بیشتر می شود که یک رقابت منفی بین واحد فوالدی که از یارانه انرژی بهره می برند و ذوب آهنی که بی بهره از یارانه است، اتفاق می افتد و آن شرکت قیمتی را تعیین می کند که ذوب آهن توان رقابت با آن را ندارد. به نظر من بهترین مرجع برای رسیدگی به این موضوع، وزارت صنعت، معدن و تجارت و بورس کالا است که با راهکار مناسب مانع از رسیدن ضرر به تولید کننده اصلی و ذوب آهن شوند.

 

به نظر شما بهتر نیست که برای ذوب آهن و میدکو، عرضه اختصاصی بگذارند؟درست مانند عرضه اختصاصی ورق برای صنایع خودرو ولوازم خانگی. به همین دلیل گفتم بهترین مرجع برای این موضوع، وزارت صنعت، معدن و تجارت و بورس کالا است. بورس کالا به عنوان نهادی که هم حافظ سهامداران بازار سرمایه است هم سازوکارهای مربوط به بازار سرمایه و و قیمت ها را خوب می شناسد، تشکیلاتی است که در کنار وزارت صنعت، معدن و تجارت می تواند بهترین تصمیم را در این موضوع بگیرد.

 

ذوب آهن در نامه ای به رئیس کل گمرک اعلام کرد که محصولات اش در گمرک مانده و وزارت صنعت، معدن و تجارت اجازه صادرات آن را نمی دهد. موضوع چه بود و آیا مشکل حل شد؟

 

تهیه و ارسال نامه به گمرک، تصمیمی بود که از سوی هیات مدیره ذوب آهن گرفته شد و نباید به آن شکل رسانه ای می شد.

در رابطه با بحث صادرات طبیعی است که قوانین و مقرراتی در کشور وجود دارد که باید همه تولیدکنندگان و ذوب آهن نیز تابع آن باشند.

سال گذشته، وزارت صنعت، معدن و تجارت به خاطر شرایط بازار داخلی فشارهایی را برای تولید کنندگان ایجاد کرد که ابتدا باید محصول تولیدی خود را در بورس کالا  عرضه و سپس متناسب با سهمیه عرضه شده در بورس می توانند سهمیه صادراتی خود را صادر کنند.

در این بین به خاطر وجود یک ناهماهنگی، محصولات ذوب آهن در گمرک ماند و اجازه صادرات آن داده نمی شد با اینکه ذوب آهن همیشه تمام محصولات خود را به صورت منظم در بورس عرضه می کرد و به هیچ وجه محصولات ساختمانی را خارج از بورس بفروش نمی رساند.

نتیجه این ناهماهنگی ها، وارد شدن آسیب اقتصادی به ذوب آهن بود. لذا با مکاتبه با گمرک جمهوری اسلامی و اشاره به مستندات قانونی، اعلام کردیم که جلوگیری از صادرات ذوب آهن به هیچ وجه قانونی نبوده و نیست. سپس با همکاری مسئوالن وزارت صنعت، معدن و تجارت و گمرک این مشکل برطرف شد و 2  کشتی 20 هزار تنی محصولات ذوب آهن به مقاصد مختلف ارسال و روانه بازارهای صادراتی شد . 

 

 

به مسئله سودآوری شرکت ها اشاره کردید، اتفاقی که در سال 99 افتاد، تبدیل زیان انباشته ذوب آهن به سود بود. روند سودآوری در شرکت را ناشی از افزایش تولید می دانید یا افزایش نرخ هایی که با توجه به روند صعودی نرخ ارز اتفاق افتاده بود؟

 

ذوب آهن به مدت  12 سال همیشه در نوسان زیان دهی و سودآوری بوده است و هیچ وقت زیان انباشته آن صفر نمی شد. همیشه شرایطی پیش می آمد که بازار به ذوب آهن کمک می کرد اما ذوب آهن نمی توانست از آن فضا بهره مند شود.

سال 97 محدودیت های زیادی در قیمت گذاری محصولات فولادی صورت گرفت و نرخ محصولات سرکوب شد. اگر این اتفاق در آن سال نمی افتاد و محدودیت در قیمت گذاری و صادرات ذوب آهن ایجاد نمی شد، قطعا زیان انباشته ما زودتر می توانست صفر شود.

یکی از افتخارات ذوب آهن در سال 98 این است که توانست بیش از 50 درصد تولیدات خود را صادر کند. امروز ذوب آهن توانایی این را دارد که کل محصولات خود اعم از چدن، شمش، ریل و... را صادر کند و این بدین معناست که این شرکت، سودده است.

به نظر من شرکتی که بتواند کل محصولات خود را صادرکند، یعنی شرکتی سودده است. 

 

 

با توجه به اینکه ذوب آهن زیرمجموعه وزارت رفاه است، چرا تمام نیاز خود را از معدن سنگ آهن مرکزی که متعلق به این وزارتخانه است، تامین نمی کند؟ و آیا برنامه ای برای خرید معدن سنگ آهن ندارید تا بتوانید نیاز خود را تامین کنید؟

 

امروز تولید فوالد کشور از مرز 30  میلیون تن گذشته است و وقتی تولید فولاد افزایش پیدا می کند، تقاضا برای مواد اولیه به خصوص در سنگ آهن افزایش می یابد و رقابت ها بیشتر می شود. لذا ذوب آهن به دلیل اینکه حاشیه سود آن در مقایسه با  سایر تولید کنندگان فولاد  پایین تر است، در مزایده هایی که برای معادن سنگ آهن گذاشته می شود، کار سختی دارد و نمی تواند در مزایده های بخش دولتی پیروز شود. به همین دلیل به بخش خصوصی مراجعه کرده ایم.

همان طور که سال گذشته موفق به خریداری 5  عدد از معادن زغال سنگ البرز مرکزی شدیم، امیدواریم برنامه خرید معدن سنگ آهن نیز به سرانجام برسد. در مورد محصوالت معدن سنگ آهن مرکزی که متعلق به وزارت رفاه است نیز باید گفت این معدن دیگر محصول کیفی ندارد، به همین دلیل وارد حوزه تولید گندله شده است. ذوب آهن می تواند بخشی از گندله و کنسانتره را از این معدن تهیه کند ولی سنگ آهن دیگر کیفیتی ندارد . 

 

 

بومی سازی در شرکت ذوب آهن چطور پیش رفته است؟

 

طبق بررسی های صورت گرفته در وزارت صنعت، معدن وتجارت، از بین 12 شرکت بزرگ معدنی و فولادی در سال 99  ، حدود  525 میلیون دلار صرفه جویی ارزی صورت گرفته که 27 درصد این عدد، مربوط به شرکت ذوب آهن است. این رقم نشان می دهد که روند بومی سازی از نظر کمی و کیفی در ذوب آهن در حال انجام است.

سیاست های بومی سازی  ذوب آهن در 5  محور انجام می شود. محور نخست، تولید محصولات جدید و کیفی است. اگر ریل را تولید نمی کردیم، معضل بزرگی برای وزارت راه در تامین ریل برای توسعه خطوط ریلی کشور ایجاد می شد.

محور دوم ، حوزه پروژه ها است. آن دوره ای که صفر تا 100  یک پروژه را طرف خارجی انجام می داد، دیگر سپری شده است.

محور سوم در خصوص تامین قطعات است. قطعات زیادی در مجموعه ذوب آهن و به طور کلی صنعت فولاد استفاده می شود.

محور چهارم ، کمک به شرکت های مهندسی و ساخت داخل است که تلاش ما این است که در کنار شرکت هایی که در حوزه دانش بنیان و پیمانکاری فعالیت هایی انجام داده و وارد مبحث ساخت نیز شده اند، قرار بگیریم و به کمک آنها بتوانیم این مسیر را طی کنیم.

محور آخر بومی سازی در ذوب آهن، تدوین هر آن چه که تا امروز انجام شده، است که در اختیار وزارت صنعت، معدن وتجارت و شرکت های دیگر قرار دهیم که اگر بنا به شرایطی، درهای کشور باز شد، مشخص باشد توان تولید چه محصولات و قطعاتی در داخل وجود دارد و مانع از وارد شدن آنها به کشور شویم.

 

 

در مورد PCI ومزایای آن توضیح بدهید

 

Pciیا تزریق پودر زغال به کوره بلند در 80 درصد کوره بلندهای دنیا استفاده می شود. ذوب آهن نیز همیشه به دنبال دستیابی به این فناوری بوده است. در سال 95 ذوب آهن قراردادی با شرکت ساینو استیل منعقد کرد اما با خلف وعده از سوی آنها مواجه شد. سپس یک شرکت معتبر چینی به این پروژه ورود پیدا کرد.

پروژه بنا به دلایل گمرکی چندسال متوقف شد اما سال گذشته این پروژه در ذوب آهن به صورت جدی پیگیری شد و قصد اجرای آن در فرآیند تولید را داشتیم که این بار نیز با بد عهدی طرف چینی مواجه شد. لذا تصمیم بر آن شد تا این پروژه را با تکیه بر دانش کارشناسان داخلی ذوب آهن اجرایی کنیم و امروز این امکان وجود دارد که با اجرای این پروژه و تزریق پودر زغال مصرف کک را 20تا 25 درصد کاهش دهیم.

 

مقدار سرمایه پذاری دراین پروژه  چه مقدار بوده است؟

 

زمانی که pci خریداری شد، تمام تاش ذوب آهن این بود که قطعات و تجهیزات را بومی سازی کند و هزینه ارزی این پروژه در آن زمان بیش از 16 میلیون یورو بود که اگر امروز می خواستیم این پروژه را اجرا کنیم با نرخ ارز امروز و شرایط کشور، قطعا کار سختی بود.