لوله های فولادی به عنوان پرکاربردترین محصولات فولادی در صنعت های گوناگون مورد استفاده قرار می گیرند. به طور کلی لوله های استوانه ای تو خالی می باشد که برای انتقال و یا نگهداری مواد سیال مورد بهره گیری قرار می گیرد .

 

لوله های فولادی و کاربردهای آن :

 

لوله های فولادی به عنوان پرکاربردترین محصولات فولادی در صنعت های گوناگون مورد استفاده قرار می گیرند. به طور کلی لوله های فولادی ، استوانه ای تو خالی می باشند که برای انتقال و یا نگهداری مواد سیال مورد بهره گیری قرار می گیرند . لوله های درزداری که از جنس فولاد تهیه شده اند در پالایشگاه ها ، کارخانه های پتروشیمی و خطوط انتقال  نفت و گاز از اهمیت ویژه ای برخوردارند؛ تا جایی که نبود آن ها سبب اخلال در سیستم های پالایشگاهی و یا دیگر سیستم ها می شود. لوله های فولادی به سبب استحکام بالا و مقاومت در برابر گرما برای انتقال  و جابه جایی مواد سیال محبوبیت خاص خود را دارا می باشند.

البته ناگفته نماند که لوله های فولادی در صنعت ساختمان سازی نیز جزو پرکاربردترین مقاطع می باشد.

 

انواع لوله های فولادی

 

لوله های فولادی خود نیز به دو دسته تقسیم می شوند :

لوله های درزدار

لوله های بدون درز

 

در ادامه با توجه به اینکه کدام لوله ها در صنعت ساخت و ساز اهمیت ویژه ای دارند اشاره خواهیم کرد. البته لوله ها، هرکدام مصارف خاص و ویژه ی خود را دارند؛ اما بیشترین مصرف لوله ها مربوط به لوله های درزدار می باشد. لوله های درزدار نیز انواع گوناگونی دارد.

طریقه ی ساخت لوله های درزدار به این صورت می باشد که با لوله کردن ورق ها و جوشکاری درز آن ها می توانیم آن ها مورد بهره برداری قرار دهیم .

 

مراحل ساخت لوله درزدار :

 

لوله درزدار در چندین مرحله ساخته می شود:

*برش : در این مرحله طبق سفارش و سایز ابعاد مشتری ، شمش ها و قطعات فولادی بریده و آماده گرمادهی می شوند.

گرمادهی : تمامی قطعات و شمش ها که قبلا بریده شده بودند ، حین وارد شدن به کوره به نقطه سرخ شدن  می رسند.

مرحله لخ پرس : با استفاده از دستگاه ها و لوازم پرسینگ ، شمش ها حرارت دیده و سپس پرس و سوراخ می شوند.

دستگاه النگاتور : در این مرحله با استفاده از  دستگاه های النگاتور شمش های داغ گرد می شوند.

شلیک سمبه : مرحله سمبه زنی انجام می شود.

تاب گیری : در این مرحله لوله هایی که تاب داشته باشند صاف می کنند.

جداسازی سمبه : سمبه ای که داخل لوله قرار گرفته خارج می شود.

مرحله کروی : بعد از برش دادن سر و انتهای لوله ، آن را به شکل گرد در می آورند.

مرحله کشش : لوله ها را در سایزهای مختلف تا 24 متر مکعب زیر کشش قرار می دهند.

سرد کردن لوله : لوله ها در این مرحله با آب سرد خنک می شوند.

مرحله اندازه زدن : لوله ها با توجه به سفارش مشتری برش داده می شوند.

آزمایش : در این مرحله ، لوله های برش خورده توسط سیستم مورد آزمایش قرار می گیرند تا ضایعات را جدا کنند.

مرحله کونیک کردن لوله : سر و انتهای لوله ها با دستگاه کونیک یک دست می شوند.

پولیش : برای جلوگیری از زنگ زدن لوله درزدار انجام می شود.

بستن لوله درزدار : در این مرحله که مرحله آخر است لوله های درزدار آماده بسته بندی و ارسال به تمامی نقاط می باشد.

 

به لوله های فولادی غیر گالوانیزه ؛ لوله فولادی سیاه می گویند که از آنها در پروژه های ساختمانی و ساختمانی صنعتی استفاده می شود. همچنین در صنعت نفت از این لوله ها برای انتقال نفت درمناطق دور افتاده استفاده می کنند. از سوی دیگر به علت قدرت لوله فولادی سیاه و سفید، برای انتقال آب و گاز به مناطق روستایی و محافظت از لوله هایی که سیم کشی برق دارند و بخار و هوا را با فشار بالا تامین می کنند استفاده می شود.

از معایب این قبیل لوله ها این است که که به دلیل عدم پوشش روی سطح ، در برابر خوردگی مقاوم نیستند و با مقاومت در برابر خوردگی کم از آنها در انتقال آب خالص نمی توان استفاده کرد و از نظر ظاهری جذابیت کمتری دارند.

متداول ترین نوع لوله ای که با فناوری جوشکاری و صنایع دستی وجود دارد ، لوله فولادی جوش داده شده است که در دو نوع قرار می گیرد :

1. لوله استیل جوش داده شده با مقاومت الکتریکی (ERW) 

2. لوله فولادی جوش داده شده اسپیرال

 

به دلیل روش های مختلف جوشکاری می توان گفت تقسیم بندی آنها به صورت زیر است :

لوله جوش داده شده با گاز ، لوله جوش داده شده با کوره ، لوله جوش داده شده با قوس ، لوله جوش داده شده با مقاومت الکتریکی با فرکانس بالا یا پایین ، لوله باندی و...

از این لوله های فلزی جوش داده شده برای ایستگاه های کمپرسور ، نیروگاه ها ، گاز طبیعی و حمل و نقل بخار ، پالایشگاه ها و حمل و نقل بخار استفاده می شود. همچنین در ساخت قطعات یدکی سازه ای و مکانیکی مثل : ساخت انتقال اتومبیل ، لوله حفاری روغن ، قاب دوچرخه و داربست های فلزی این لوله کاربرد زیادی دارد.

لوله های فولادی جوش داده شده دارای مقاومت در برابر خوردگی جوی ، اسید ، قلیایی ، نمک ، مقاومت در برابر درجه حرارت بالا ، ضربه و خستگی می باشد. این لوله ها خواص مکانیکی عالی دارند و معمولا برای انتقال مایعات و گازهایی مانند آب ، روغن یا پروپان استفاده می شوند.

 

انواع لوله های فلزی :

 

 

1. لوله های چدنی

 

2. لوله های آهنی

 

3. لوله های فولادی

 

1. لوله های چدنی : سابقه تاریخی آن مربوط به دو قرن پیش است. این لوله ها جنس چدنی دارند و در لوله کشی فاضلاب مورد استفاده قرار می گیرند. به علاوه لوله های چدنی مقاومت و استحکام بالایی دارند و خیلی آرام دچار فرسودگی می شوند. همچنین قیمت این لوله ها نسبت به لوله های آهنی ارزان تر است.

 

2. لوله های آهنی : جنس این لوله ها از آهن سفید است و درز آن توسط دستگاه درز جوش بهم جوش داده می شود. این لوله های آهنی معمولا برای ساختمان و سازه های بزرگ مانند گلخانه ها و داربست ها کاربرد دارند. لوله های آهنی به رنگ های خاکستری و تیره و در شاخه های 6 متری و دو سردنده تولید می شوند.

 

3. لوله های فولادی : انشعاب گیری این لوله های باعث شده در لوله کشی های آب سرد و گرم برای اتصال لوله ها به یکدیگر تغییر جهت دادن لوله ، انشعاب گیری یا تبدیل قطر لوله ها مورد استفاده قرار بگیرند. در تولید لوله های فولادی ، کربن را به آهن اضافه می کنند تا فلز حاصل را سخت و تقویت کنند.

جنس این لوله ها بیشتر از جنس های مختلف پلاستیکی ، فولادی ، پی وی سی ، استیل ، بتنی و آلومینیوم است . وظیفه ی اساسی لوله های فولادی حفاظت از کابل ها در برابر صدمات احتمالی ، ضربه ها، برخورد اشیا تیز و سنگین است . در اصل وسیله ای است که از صدمه دیدن سیم و عایق آن و هدایت کننده برق محافظت می کند.

از جمله مزیت های لوله های فولادی می توان به مقاومت کششی بالا ، مقاومت فشاری بالا ، گستردگی سیم های مختلف در برابر خوردگی ، امکان تولید زیاد با ضخامت قطرهای مختلف ، زایش تداوم یا اتصالات جوشی اشاره کرد.

و از معایب این لوله ها : امکان خوردگی خارجی و امکان فرآیند الکترولیز است.

 

 

 

تاریخچه استفاده از لوله درزدار :

 

اولین بار لوله ها را کشاورزان برای آب دادن به زمین های خود استفاده می کردند؛ به گونه ای که با کشیدن آب از رودخانه ها و تنظیم آن ها بر روی مناطق مورد نظر، محصولات خود را آبیاری می کردند و از این شیوه بهره می بردند. اما این لوله ها از جنس فولاد نبود و جهت پرکاربرد بودنش روز به روز با پشرفت در تولید مواجه شده تا جایی که از سال 1800 میلادی تولید کنندگان به این نتیجه رسیدند که استفاده از لوله هایی که با فولاد تهیه شده باشد؛ برای جلوگیری از زنگ زدگی و دیگر موارد، از مسائلی است که باید به آن توجه کرد. به همین دلیل مخترعین در تلاش بودند تا بتوانند لوله هایی را بسازند که در جریان های مختلف دچار آسب دیدگی و یا شکستگی نشوند.

برای اولین بار لوله ها را با گرم کردن ورق های آهنی تولید کردند که در این روش با گرم کردن ورق و انعطاف پذیر شدنش توانسته با جوش دادن درزها لوله های فولادی را درست کنند. بعد از آن شاهد این بودیم که دانشمندی با ارائه دادن نظریه ی ( فرآیند مداوم ) توانست انقلابی برای تولید لوله ها ایجاد کنند. دراین روش با ساخت ماشین آلات اصلی ورق های فولادی به همدیگر جوش داده می شود و در جریانی بی پایان روند آن ادامه داشت .

بهبود در ورش های تولید سبب شد تا روند توسعه ی کارخانه ها بیشتر مد نظر قرار بگیرد به گونه ای که برای ساخت لوله ها و یا دیگر محصولات فولادی در آن زمان ، می بایست گواهی نامه ای خاص برروی تولید آن ها دریافت می کردند.

نوشتن دیدگاه