031 - 910 - 100 - 30 021 - 910 - 100 - 30
بادبند یا مهاربند سیستمی است که شامل چندین عضو است و همه ی این اعضا به منظور استحکام و پایداری سازه طراحی شده اند . این عضوها نبروهاب ناشی از فشار حوادث گوناگون مانند زلزله را خنثی میکنند . در واقع میتوان گفت ، بادبندها از فروپاشی سازه جلوگیری میکنند .
بادبندها نیروهای عرضی و بارهای اضافه ای که بر ساختمان وارد میشوند را خنثی میکنند . بادبندها نیروهای تخریب کننده را به خوبی مهار میکنند . مهار شدن این نیروهای تخریب کننده در حوادثی مانند زلزله موجب نجات جان صدها انسان میشود .
این نوع مهاربندها را بین ستون ها به صورت عمودی قرار میدهند تا بتوانند این اعضا بارهای اضافی را به صورت عمودی به زمین انتقال دهند . در اکثر ساختمان های چندین طبقه ، در محل پیچ خوردگی ها از مهاربندهای قائم استفاده میکنند .
از مهاربندهای افقی به منظور انتقال بار ها و نیروهای اضافی به مهاربندهای عمودی استفاده میشود . در اکثر ساختمان ها در پشت بام ها از مهاربندهای افقی استفاده میشود .
بادبند مورب منفرد نوعی بادبند در ساختمان است که نام دیگر آن خرپا یا سیستم مثلثی است . این نوع بادبند دارای یک عضو به صورت مورب درون قاب ها است که وظیفه ی مقاوم سازی ساختمان ها ، در مقابل نیروهای تنشی و جانبی است .
این نوع باربند از دو عضو تشکیل شده است که به صورت مورب در محل تلقی تیر و ستون ، به صورت ضربدری قرار گرفته است . در این نوع بادبندها ، برای مهار نیروهای تنشی معمولا از کابل های فولادی ، تیرآهن های ناودانی یا نبشی استفاده میشود . همچنین این نوع باربندها ، در ساختمان ها با محدود کردن فضای داخل ، موجب خنثی شدن حداکثر نیروی خمشی در کف ساختمان میشود .
بادبند قطری دقیقا مشابه بادبند ضربدری است تنها با این تفاوت که یکی از اعضای بادبند قطری در قطر قرار گرفته است .
در این نوع بادبندها ، امتداد اعضایی مانند تیر ، ستون و مهاربند دقیقا از یک نقطه عبور میکنند . نام دیگر این بادبندها بادبندهای هم محور میباشد .
در بادبندهای همگرا تیرها همانند تیرهای معمولی و تحت بارهای ثقلی طراحی و تعبیه میشوند . این تعبیه شدن تیرها سبب آن میشود که در هنگام رخداد زلزله ، نیروی کمتری به تیرها وارد میشود .
این نوع بادبندها مقاومت بسیار بالایی به ساختمان میدهد و از هرگونه تغییر مکان ناگهانی جلوگیری میکنند . اما این نوع بادبندها معایبی نیز دارد . یک نمونه از معایب این نوع بادبندها این است که هنگام استفاده از این بادبندها نمیتوان در قاب ها پنجره قرار داد .
یک نمونه دیگر از معایب این بادبندها این است که موجب پایین آمدن شکل پذیری ساختمان میشود . عیب دیگر آنکه در ساختمان هایی که از این نوع بادبند استفاده میشود ، در صورت وقوع زلزله و پس لرزه ، لزرش های ناشی بسیار احساس میشود .
در بادبند واگرا یک انتهای بادبند به تیر متصل است و حداقل یکی از انتهاهای آن به محل تقاطع تیر و ستون وصل نمی شود. نام دیگر این نوع بادبند ، برون محور نیز است . در این نوع بادبندها نیروهای برشی و لنگرهای خمشی مستقیما به تیر وارد میشود . این امر موجب جلوگیری از گسیختگی تیر میشود .
مهمترین مزیت این نوع بادبندها این است که به ساختمان قابلیت شکل پذیری بسیار زیادی میدهد .
این بادبند از دو عضو مورب تشکیل شده که دقیقاً مانند حرف V انگلیسی از گوشه های بالای عضو عمودی متصل شده و در وسط یک تیر زیری به هم می رسند تا شکل V تشکیل شود .
از نظر استانداردهای فنی و مهندسی ، تحت هیچ عنوان حذف بادبندها در ساختمان های مختلف اعم از مسکونی ، تجاری و اداری مجاز نیست . اما گاها مهندسان ساختمان سازی برای کاهش هزینه های ساخت و ساز بادبندها را حذف میکنند که این کار سبب ضعیف شدن ساختمان و پاشیده شدن پی ساختمان از یکدیگر میشود .
1.در ساختمان هایی که تعداد طبقات آن ها بیشتر از 5 طبقه باشد ، در تمامی طبقات میتوان از بادبند واگرا استفاده کرد .
2.در ساختمان های تک طبقه ، در صورتی که ظرفیت الاستیک کمتر از 50 باشد میتوان از بادبند هم محور استفاده کرد .
3.در ساختمان های یک طبقه ، گاها طراحان از سیستم ترکیبی استفاده میکنند