در مفهوم گسترده تر بتن ترکیبی از یک ماده ی چسبنده است که به دلیل ارزان بودن و در دسترس بودن مواد اولیه و همچنین دوام نسبتا زیاد و نیاز به ساخت و ساز فراوان سازه های بتنی مانند ساختمان ها، پل ها، تونل ها، و راه ها کاربرد های فراوانی دارد.

 

در مفهومی گسترده بتن ترکیبی از یک ماده ی چسبنده است که به دلیل ارزان بودن و در دسترس بودن مواد اولیه و همچنین دوام نسبتا زیاد و نیاز به ساخت و ساز فراوان سازه های بتنی مانند ساختمان ها، پل ها، تونل ها، و راه ها کاربرد های فراوانی دارد.
اجزای تشکیل دهنده ی بتن عبارت اند از:
شن، ماسه، سیمان و آب و سنگدانه ها که مقاومت بتن را می توان در تغییرات کمی و کیفی به مواد تشکیل دهنده ی آن ربط داد. نقش هر یک از مواد تشکیل دهنده ی سیمان متفاوت است برای مثال آب باعث ایجاد واکنش فیزیکی و شیمیایی در سیمان و خمیر شدن آن می شود. همچنین سنگدانه ها می توانند تحمل وارد به بتن را افزایش داده و نیروی وارده به آن را متحمل می شود.
عمر بتن با گذشت زمان تا حد معینی افزایش می یابد برای مثال افزایش مقاومت در روزهای اول بعد از بتن ریزی زیاد است و به تدریج کمرنگ تر خواهد شد. در واقع بتن را می توان یک سنگ مصنوعی دانست که از درهم ریختن و مخلوط کردن یک ماده ی چسباننده و یک ماده ی پر کننده ساخته شده است.

 

نوشتن دیدگاه