فرآیندهای عملیات حرارتی اغلب برای تغییر خصوصیات مکانیکی یک فلز استفاده می شود ، یکی از رایج ترین فرایندهای عملیات حرارتی نرمال سازی است. در این سری از مقالات آهن پویا به برسی فرآیند نرماله کردن می پردازیم . با ما همراه باشید . 

فرآیندهای عملیات حرارتی اغلب برای تغییر خصوصیات مکانیکی یک فلز استفاده می شود ، یکی از رایج ترین فرایندهای عملیات حرارتی نرمال سازی است. در این سری از مقالات آهن پویا به برسی فرآیند نرماله کردن می پردازیم . با ما همراه باشید .

 

نرماله کردن چیست

 

نرمال کردن فرآیند عملیات حرارتی است که پس از اینکه فلز تحت فرآیندهای سخت شدن حرارتی یا مکانیکی قرار گیرد ، شکل پذیرتر و سخت تر می شود. نرماله کردن شامل گرم كردن ماده در دمای بالا است  سپس اجازه می دهد تا پس از گرم شدن در معرض هوای دمای اتاق خنك شود. این گرمایش و خنک شدن آهسته ، ریزساختار فلز را تغییر می دهد که به نوبه خود سختی آن را کاهش می دهد و شکل پذیری آن را افزایش می دهد.

 

 

چرا از نرماله کردن استفاده می شود

 

نرماله کردن معمولاً به این دلیل انجام می شود که فرآیند دیگری به صورت عمدی یا ناخواسته باعث کاهش شکل پذیری و افزایش سختی می شود. نرماله کردن باعث می شود ساختارهای ریز به ساختارهای شکل پذیرتری تبدیل شوند.این مسئله  مهم است زیرا باعث شکل پذیری ، پردازش بیشتر فلز و کاهش تنش های باقیمانده در مواد می شود که می تواند  از خرابی غیرمنتظره جلوگیری کند.

 

 

تفاوت بین آنیل و نرماله کردن چیست

 

نرمال کردن بسیار شبیه آنیل است زیرا هر دو شامل حرارت دادن یک فلز بالاتر از دمای تبلور مجدد آن و اجازه دادن به آن برای خنک شدن آهسته برای ایجاد ساختار ریز نسبتاً قابل انعطاف است. تفاوت اصلی بین آنیل و نرماله کردن این است که آنیل باعث می شود تا مواد با سرعت کنترل شده در کوره خنک شوند. نرماله کردن با قرار دادن ماده در محیط دمای اتاق و قرار گرفتن در معرض هوای آن محیط ، باعث خنک شدن می شود.سرعت خنک کننده سریعتر باعث می شود ماده دارای شکل پذیری کمتر و مقدار سختی کمی بالاتر از ماده ای باشد که آن را جوش داده بودند.عادی سازی معمولاً نسبت به پخت و پز هزینه کمتری دارد زیرا در طول فرآیند خنک سازی به زمان کوره اضافی نیاز ندارد.

 

 

 

 

فرآیند نرماله کردن

 

 

 

یک فرآیند عادی سازی سه مرحله اصلی دارد : 

 

مرحله بازیابی

مرحله تبلور مجدد

مرحله رشد دانه
 

 

مرحله بازیابی :

در مرحله بازیابی ، از کوره یا نوع دیگری از وسایل گرمایشی برای بالا بردن مواد در دمایی استفاده می شود که تنش های داخلی آن برطرف شود.

 

مرحله تبلور مجدد :

در طی مرحله تبلور مجدد ، مواد بالاتر از دمای تبلور مجدد ، اما زیر دمای ذوب گرم می شوند. این باعث می شود که دانه های جدید بدون استرس های قبلی تشکیل شود.

 

مرحله رشد دانه یا کریستالیت :

در طول رشد دانه ، دانه های جدید به طور کامل رشد می کنند. این رشد با اجازه دادن به خنک شدن مواد در دمای اتاق از طریق تماس با هوا کنترل می شود. نتیجه تکمیل این سه مرحله ماده ای با شکل پذیری بیشتر و سختی کاهش یافته است. عملیات بعدی که می تواند خواص مکانیکی را بیشتر تغییر دهد ، گاهی اوقات پس از فرآیند نرمال سازی انجام می شود.

 

 

 

چه فلزاتی را می توان نرماله کرد؟

 

برای نرماله کردن ، یک فلز باید پذیرای نرمال سازی باشد ، به این معنی که می توان ساختار ریز آن را با عملیات حرارتی تغییر داد. بسیاری از انواع آلیاژها می توانند نرمال شوند ، از جمله :


آلیاژهای مبتنی بر آهن (فولاد ابزار ، فولاد کربن ، فولاد ضد زنگ و چدن)
آلیاژهای پایه نیکل
مس
برنجی
آلومینیوم

 

 

کلام آخر 

نرمال کردن در بسیاری از صنایع مختلف برای مواد مختلف استفاده می شود. به طور مثال: مهرهای فولادی ضد زنگ فریتیک در صنعت خودرو ممکن است به دنبال سخت شدن کاری که در طی فرآیند شکل گیری آنها رخ می دهد ، نرمال شوند.آلیاژهای مبتنی بر نیکل در صنعت هسته ای ممکن است به دنبال تغییر ساختار حرارتی که پس از جوشکاری اتفاق می افتد ، نرمال شوند.فولاد کربن ممکن است پس از نوردسرد عادی شود تا شکنندگی ناشی از سخت شدن کار را کاهش دهد.

 

 

نوشتن دیدگاه